Co poza tym (?)
* zajmuję się Antkiem, domem, kotami i staram się samą sobą
* chodzę niewyspana, nawet gdy przesypiam pół dnia
* spać nie mogę w nocy
* próbuję wyhaczyć sobie trochę wolnego czasu, ale niiiie (!)
na razie ni dy rydy
* Michał mnie wkurza, mimo, że nic złego nie robi, ale mnie wkurza
* moje garnuszki za 7k stoją prężnie w szafce i czekają, aż coś zacznę porządnego gotować
* koty są zboczone
* nie mam czasu nawet wyregulować brwi :|
Ogółem, wszystko w porządku. Antoś jest dosyć grzecznym dzieckiem, nie krzyczy bez przerwy, czy coś tam. Wręcz przeciwnie, śmieje się, stara się rozmawiać z nami, co naprawdę śmiesznie brzmi ^^ (dodam filmik), ale jestem wykończona...
Potrzebuję oddelegować się chociaż na jeden cały dzień...
I mamy problem z chrztem..Tak z chrztem, bo nie zdecydowaliśmy, gdzie się on odbędzie. Antosiowi to wsio rybka, czy w kościele, czy w cerkwi, ale nam nie za bardzo wszystko jedno.
Młody zaraz 3 miesiące, a my dogadać sie nie możemy.
To dopiero początek, a jakie schody się zaczynają.
Coś trzeba wymyślić.
Za kilka dni znowu odwiedza nam wujek Rick (!) ^^
Uwielbiam kiedy przylatuje do Polski, uwielbiam spędzać z nim czas. Mimo, że widzelismy się zaledwie ze 3 razy, mam wrażenie, jakbyśmy nie rozdzielali się przez lata.
Kiedyś, jak znajdę więcej czasu, napiszę coś więcej.
Skrótem...
Kilka lat temu, moja babcia po latach poszukiwań, odnalazła w końcu rodzinę w Australii.
Wątek I. i II. wojny światowej, ucieczki z Polski, itp. Słysząc tą historię pierwszy raz nie mogłam przestać płakać. Najgorsze było to, że w między czasie tłumaczyłam to, co ciocia Dorothy opowiada cioci z Dobiegniewa.
Nie pamiętam, jaka linia więzy je łączy.
Pamiętam, że ciocia Lidia (polka) jest mamą wujka Ricka, Anthony'ego, Sylwestra i cioci Dorothy, a sama ciocia Lidia to chyba siostra mojego pradziadka.
Nie chcę plątać, ale na pewno kiedyś o tym napiszę.
A teraz, postaram się usnąć...
Good night ^^
