Bo on tak szybko zaczyna mi uciekać...
* to już 3 tygodnie (!), jak Antoś jest z nami.
* za 15 dni będę 23 letnią kobietką
* za 24 dni minie 5 lat od naszego spotkania
* za równo miesiąc minie 5 lat, jak jestem z Michałem
Za szybko, zdecydowanie zbyt szybko moje życie moja...
Tak, tak...
młoda jestem, tyle przede mną...Ale przeraża mnie to, bo pamiętam to, jak dziś.
Miesiąc przed moimi 18-tymi urodzinami i nie mogłam się ich doczekać.
Dzisiaj pragnę wynaleźć machinę czasu i cofnąć się do podstawówki i żyć, jak gdyby nigdy nic.
Nie mam na myśli, że żałuję, że mam Michała, że jest Antoś...
Po prostu chciałabym przeżyć życie troszkę inaczej mając później przy sobie swoich dwóch mężczyzn ^^
Wiadomo, każdy ma swój
Wielki i Najcudowniejszy Plan na Egzystencję
ale mój był przekozacki i wkurza mnie trochę fakt, ze wszystko poszło nie tak, bo nie lubię na nowo kombinować, kiedy już coś zaplanowałam.
No cóż....
życie Panie i Panowie, życie....
Lecz tak myśląc....jak mogłabym chcieć cofnąć się w czasie i później czekać na tego cudownego szkraba, który ma tak powalający szczerbaty uśmiech (?) ^^
Iiii....
Chcę być znowu w ciąży i mieć jeszcze jedno dziecko^^
#Ta da# ^^
Już tam kit, że bolało niemiłosiernie, że muszę siedzieć w domu, że z łóżka nie mogłam się ruszyć przez 2 tygodnie...
Ale zdecydowanie polecam bycie w ciąży.
Katarzyna Angelika Bogatko
^^
Btw:
Czuję się już prawdziwą kobietą^^ i mam ochotę na sernik :D
Jestem już mamą,
Ale boje się zostać żoną.
Zdecydowałam...
Będę starą panną
(!)
